mUltimate Chopin

op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 64

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

..

W A Chopin wprowadził tu tylko cztery bemole przykluczowe. Swoją pomyłkę sprostował następnie w ostatniej korekcie Wf (→Wa), myląca notacja pozostała jednak niepoprawiona w Wn. Co ciekawe, AI ma poprawną pisownię, a i w As, mimo że zmiana tonacji przed częścią Des-dur nie jest w ogóle oznaczona, brak bemoli przed większością nut ges i obecność kasowników przed g sugeruje pięć bemoli przykluczowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 65-96

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

..

W A (→Wn) cała ta część notowana jest z czterema bemolami przy kluczu. W korekcie Wf (→Wa) Chopin zmienił zapis na zgodny z panującą w tej części tonacją Des-dur. Prawidłowy zapis z pięcioma bemolami ma także AI. Notacja As, w której znaki przykluczowe dla tej części w ogóle nie są wpisane, nie pozwala na jednoznaczną odpowiedź, czy Chopin uważał bemole przed nutami ges za potrzebne, czy nie – pisał je w t. 68-70 i 79-80, a pomijał w t. 71-76. Wyraźne ślady niepewności co do liczby znaków przykluczowych odnajdujemy w zapisie np. Mazurków gis op. 33 nr 1 czy cis op. 63 nr 3, a mniej wyraźne – także w wielu miejscach innych kompozycji.

Ponieważ różnica w żaden sposób nie wpływa na brzmienie muzyki, a notacja z pięcioma bemolami, wygodniejsza dla czytającego, została ostatecznie wprowadzona przez Chopina, przyjmujemy ją jako jedyną i nie odnotowujemy różnic zapisu wynikających z odmiennej liczby znaków przykluczowych. Oryginalny zapis A i Wn przekazują ich wersje "transkrypcja".

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Wahania Chopina , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy

t. 88-89

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

Bez pedalizacji w A (interpretacja kontekstowa→Wf→Wa,Wn1cis,Wn,op)

Pedalizacja w t. 89 w Wn2cis

Pedalizacja proponowana przez redakcję
..

Jedynym oznaczeniem pedalizacyjnym w tych taktach jest w A znak  na końcu t. 89. Drugim mógł być znak , skreślony prawdopodobnie na początku t. 88. Nie jest łatwo wskazać, jak doszło do pozostawienia tego niekompletnego zapisu. Przy założeniu, że żadna z trzech czynności – wpisanie znaków w t. 88 i 89 oraz skreślenie znaku w t. 88 – nie była zrobiona przez pomyłkę, można wyciągnąć wniosek, że Chopin chciał zrezygnować z pedalizacji w t. 88 na korzyść pedału w t. 89. Wersję tę wprowadzono – z pewnością nie w drodze analizy A – w Wn2cis. Można ją traktować jako alternatywę w stosunku do proponowanej przez nas wersji tekstu głównego, uwzględniającej zarówno pedał w t. 88 na podstawie analogii z t. 72, jak i ten w t. 89.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 97

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

..

W AI, oznaczając powrót do tonacji cis-moll, Chopin wpisał przy kluczu 5 krzyżyków. Tego typu błędy zdarzyły mu się kilkakrotnie, nawet w utworach (wersjach) opublikowanych – por. t. 65-96.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Ostatni znak przykluczowy

t. 129-160

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

..

W As i AI obecność tych taktów nie wynika z zapisu – Walc kończy się w t. 128. W A t. 129-152 nie są wypisane nutami, a jedynie oznaczone skrótowo (kolejnymi literami) jako powtórzenie t. 1-24. Chopin pominął przy tym literę 'N', odpowiadającą t. 13 (141); ta oczywista pomyłka albo nie zmyliła sztycharza Wf (→Wn,Wa), albo została zręcznie skorygowana.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy A